Pieśń Trzech Mędrców
To jest Pieśń Trzech Mędrców, którzy prowadzili moich ludzi przez ciemne, pełne rozpaczy dni katastrofy.
Ja, Galais, pisałem tę pieśń z ogromnym smutkiem w sercu. Pisałem ją w nadziei, że pewnego dnia wszyscy przypomną sobie o naszych ogromnych staraniach ...
Hagia, Aran i Raniwu byli zwani trzema mędrcami.
W dniu, gdy podzieliło się niebo, spadli na dół; podróżowali z nicią, fletem i księgą.
Rozpacz pognała kompanów nad klif, podczas gdy Balaurowie atakowali innych, większość.
Hagia krzyczał do moich ludzi: "Dziś w nocy kora utrzyma was w cieple".
Jak Aran krzyczał do Balaurów: "W nadchodzącej burzy wy diabły będziecie cierpieć piekielne boleści".
A Raniwu, kiedy zbliżał się cień, pełen męstwa chwycił za miecz.
Człowiek po człowieku otrzymywali wsparcie moich ludzi.
Matki, ojcowie i dzieci przygotowywali się na nadciągające zgraje.
Trzech mędrców zbierało dla nas broń, a potem rozdzielało łupy.
Aran zebrał małe dzieci; gorzko płakały.
Hagia dał mężczyznom broń, aby pomóc im w walce z wrogiem.
A Raniwu gromadził żywność i jednoczył ich wszystkich.
W ciemności nocy moi ludzie znaleźli nową wioskę.
Bardzo dobrze poradzili sobie z oddaleniem od Balaurów.
W Wiosce Trzech Mędrców należało teraz okazać wdzięczność.
Mądrość, natura i prawda, mówili mędrcy; nie ma nic lepszego.
Uczcie swoje dzieci pieśni i tańca, ale przygotowujcie się na nadchodzące żarłoczne bestie.
W jednej ręce słońce i księżyc, a w drugiej naostrzony nóż.
Już wkrótce na wzgórzach usłyszano wroga.
Ostrzeżeniem był pożar całego lasu.
Ciemność znowu ich ogarnęła, tylko nieliczni się tam zestarzeli.
W Wiosce Trzech Mędrców wszyscy zwariowali od święta boju.
Przeklęci bogowie i mędrcy, mówili ludzie w przygnębieniu.
Został tylko Hagia, który troskliwie wysłał każde dziecko w bezpieczne miejsce.
Byłem tylko dzieckiem, na mój los padł cień.
Ale tę smutną pieść śpiewam za miłość, którą przeżywaliśmy.
Ponieważ taka jest wola Aiona: kochać, a nie nienawidzić.