Zaczekaj! Czy mogę jeszcze raz zerknąć?

Na pierścionek. Tak, to on!

To jest... ona... moja żona miała dokładnie taki pierścionek. Czy mogę się mu przyjrzeć?

Ależ oczywiście!

To z pewnością pierścionek mojej żony. Sam znalazłem ten kamień w górach i rzemieślnik z Sanctum umieścił go w pierścionku podczas gdy ja wraz z żoną obserwowaliśmy go.

Kto dał ci ten pierścionek, [%username]? Czy była to wysoka kobieta? O jasnych włosach?

Opowiadaj szybko!

Znalazłem[f:"Znalazłam"] go w zwierzęciu...

Willena. Moja biedna Willena. Co ci się przytrafiło, moje serduszko?

Nie mogła znieść opłakanego widoku swojej ojczyzny, więc poszła do swoich rodziców do Agairon. I ten pierścionek dowodzi, że już więcej nie wróci.

Och, nie! Moja biedna Willena... nie ma cię już wśród nas.

Proszę, należy do ciebie. Nie mogę go zatrzymać.

Nie. Nie mogę. Gdybym go zabrał, każde spojrzenie na niego po trochu łamałoby mi serce.

Wiedziałem, że ten dzień nadejdzie. Nie wzniosła się razem ze mną. Została człowiekiem ale ja tak ją kochałem.

Czas się pożegnać. Ten pierścionek powinien na zawsze pozostać w jej ulubionym miejscu, w Sanctum. Zabierzesz go tam dla mnie, gdy się tam udasz następnym razem?

Przyjmij Odrzuć

Za każdym razem, gdy tam byliśmy, upierała się, żeby pospacerować w: [%dic:STR_DIC_FLA_garden] i posłuchać [%dic:STR_DIC_N_Kreon]a.

Sprawiał jej tak wiele radości. Jego słowa to odpowiednie wspomnienie. Powiedz mu, co się stało i wrzuć pierścionek do studni.

Ukoi to jej duszę. Po raz ostatni pomyślę o niej i zacznę potem żyć dalej. Myślę, że tego by właśnie chciała.

Załatwię to.

Nie powinienem cię obarczać prywatnymi sprawami. Nieważne, jak bardzo są one bolesne. Popełniłem błąd.

Sam to załatwię, gdy następnym razem wybiorę się do Sanctum.

Moja żona nie będzie miała mi tego za złe, dopóki będę mieć ją w sercu.

To by było najlepsze.

Jest wiele spraw, o których trzeba pamiętać i z których należy się cieszyć.

Ludzie proszą mnie o wiersze, które miałyby wyrażać ich wdzięczność, ich wspomnienia lub miłość.

Czy ty również przyszedłeś[f:"przyszłaś"], żeby prosić mnie o skomponowanie wiersza, [%username]?

To nie dla mnie...

Och, cóż za rozdzierająca serce historia.

Smutno mi tylko, że tak wielka miłość nigdy nie zostanie nagrodzona.

Będę recytować nekrolog ku pamięci właścicielki pierścionka, kiedy ty będziesz wrzucał[f:"wrzucała"] go do studni.

Zaczynajmy!

Czekały mnie moje obowiązki, jak mnie opuściła. Wiedziałem, że pewnego dnia wróci, ale powinienem poznać, że jej roszczenia były ważniejsze od moich.

Powinienem częściej jej mówić, że ją kocham. Powinienem był wyruszyć z nią do Agairon. Nigdy mnie o wiele nie prosiła, a mogłem jej wszystko zapewnić.

Teraz, jak od nas odeszła, odczuwam jej nieobecność silniej niż cokolwiek innego w moim życiu.

Kreon i ja uczyniliśmy, o co mnie poprosiłeś.

Serdecznie ci dziękuję. Dusza mojej żony raduje się.

Muszę zrzucić ten ciężar i pamiętać jedynie szczęśliwe chwile, które spędziliśmy razem.

Oto dowód mojej wdzięczności. Weź to, proszę.

Udaj się do Sanctum i porozmawiaj z [%dic:STR_DIC_N_Kreon]em

Wrzuć pierścień do studni w: [%dic:STR_DIC_FLA_garden]

Porozmawiaj z [%dic:STR_DIC_N_Demokritos]em

Demokritos był bardzo smutny, gdy rozpoznał pierścionek swojej zaginionej żony. Wrzuć pierścionek do studni w Niebiańskim Ogrodzie tak, jak cię o to prosił.

W żołądku zwierzęcia, które zabiłeś[f:"zabiłaś"], znalazłeś[f:"znalazłaś"] pierścionek, który Demokritos rozpoznał jako pierścionek swojej zaginionej żony Willeny. Odebrał to jako potwierdzenie jej śmierci.

Aby ulżyć sobie w cierpieniu poprosił cię, abyś udał[f:"udała"] się do Sanctum i poprosił[f:"poprosiła"] Kreona o sporządzenie nekrologu oraz wrzucił[f:"wrzuciła"] pierścionek do studni.

Nowa misja: [%questname] Aktywna: [%questname]