Rozdział 3: Ołtarz Purpurowego Smoka

Przedstawiliśmy krótki zarys historii Balaurów oraz historii Meslamtaedy i doszliśmy do wniosku, że Ołtarz Purpurowego Smoka odgrywa w niej symboliczną rolę w zachowaniu hierarchii antycznych Balaurów i dzisiejszych Krallów.

Teraz zbadamy cechy geograficzne Ołtarza Purpurowego Smoka i jego wpływ na okolicę.

W źródle rzeki wokół ołtarza wykształca się teraz jakaś nieznana trucizna.

Sanctum wysłało już wielu Deava, aby zbadali te sprawę, ale nie udało im się zidentyfikować powodu skażenia.

Sanctum szerzy oficjalną teorię, że zaraza mogła zostać spowodowana przez substancję szamanistyczną używaną przez Krallów do ich rytuałów.

Wobec tego, że królestwo Meslamtaedy jest królestwem ognia, brzmi to dziwnie, że jego święte miejsce znajduje się przy źródle rzeki.

Ta sprzeczność pozwala wnioskować, że w momencie wznoszenia ołtarza źródła jeszcze nie było.

Źródło rzeki powstało prawdopodobnie później wskutek rozwoju geograficznego i zmian zachodzących w otoczeniu. Ten, kto bada smoki, nie może zatem traktować skażenia tego źródła jako zwykłego przypadku.

Ołtarz Purpurowego Smoka wciąż jeszcze jest największą świętością Krallów i symbolizuje władzę Meslamtaedy oraz pobłogosławionych przez niego wodzów Krallów.

Krallom, których terytorium zmniejszyło się przez ekspansję terytorialną ludzi i Daeva, nie jest jednak łatwo przemierzać terytorium zamieszkałe przez ludzi, aby uzyskać dostęp do ołtarza.

Mimo to w pobliżu Ołtarza Purpurowego Smoka często natrafiamy na ślady Krallów, co pozwala wnioskować, że w dalszym ciągu odbywają swoje rytuały pod osłoną ciemności.