Pieśń Trzech Mędrców

To jest Pieśń Trzech Mędrców, którzy prowadzili moich ludzi przez ciemne, pełne rozpaczy dni katastrofy.

Ja, Galais, pisałem tę pieśń z ogromnym smutkiem w sercu. Pisałem ją w nadziei, że pewnego dnia wszyscy przypomną sobie o naszych ogromnych staraniach ...

Hagia, Aran i Raniwu byli zwani trzema mędrcami.

W dniu, gdy podzieliło się niebo, spadli na dół; podróżowali z nicią, fletem i księgą.

Rozpacz pognała kompanów nad klif, podczas gdy Balaurowie atakowali innych, większość.

Hagia krzyczał do moich ludzi: "Dziś w nocy kora utrzyma was w cieple".

Jak Aran krzyczał do Balaurów: "W nadchodzącej burzy wy diabły będziecie cierpieć piekielne boleści".

A Raniwu, kiedy zbliżał się cień, pełen męstwa chwycił za miecz.

Człowiek po człowieku otrzymywali wsparcie moich ludzi.

Matki, ojcowie i dzieci przygotowywali się na nadciągające zgraje.

Trzech mędrców zbierało dla nas broń, a potem rozdzielało łupy.

Aran zebrał małe dzieci; gorzko płakały.

Hagia dał mężczyznom broń, aby pomóc im w walce z wrogiem.

A Raniwu gromadził żywność i jednoczył ich wszystkich.

W ciemności nocy moi ludzie znaleźli nową wioskę.

Bardzo dobrze poradzili sobie z oddaleniem od Balaurów.

W Wiosce Trzech Mędrców należało teraz okazać wdzięczność.

Mądrość, natura i prawda, mówili mędrcy; nie ma nic lepszego.

Uczcie swoje dzieci pieśni i tańca, ale przygotowujcie się na nadchodzące żarłoczne bestie.

W jednej ręce słońce i księżyc, a w drugiej naostrzony nóż.

Już wkrótce na wzgórzach usłyszano wroga.

Ostrzeżeniem był pożar całego lasu.

Ciemność znowu ich ogarnęła, tylko nieliczni się tam zestarzeli.

W Wiosce Trzech Mędrców wszyscy zwariowali od święta boju.

Przeklęci bogowie i mędrcy, mówili ludzie w przygnębieniu.

Został tylko Hagia, który troskliwie wysłał każde dziecko w bezpieczne miejsce.

Byłem tylko dzieckiem, na mój los padł cień.

Ale tę smutną pieść śpiewam za miłość, którą przeżywaliśmy.

Ponieważ taka jest wola Aiona: kochać, a nie nienawidzić.