Zbrodnia i kara: możliwości jakie daje kodeks karny

Współczesny asmodyjski system prawa powstał podczas Złotego Wieku Pandemonium i wymagał od tego czasu niewielu poważnych modyfikacji.

Wymierzane kary ograniczają się przede wszystkim do kar cielesnych i pozbawienia wolności, choć sędziowie w pewnych przypadkach mogą także nałożyć kary szczególne.

Kary cielesne odnoszą się do ciężkich kar fizycznych, jak na przykład chłosta, piętnowanie, wymuszone przeobrażenie i amputacja skrzydeł.

Pozbawienie wolności odnosi się do ograniczenia wolności, włącznie z pracą przymusową, wtrąceniem do lochu i przymusowym powołaniem.

Kary szczególne obejmują kary pieniężne za drobne wykroczenia aż do deportacji z Pola Eteru za ciężkie przestępstwa.

1. Kara cielesna

Chłosta

Stosowana zazwyczaj przy zniesławieniu, obrzuceniu klątwami i kradzieży.

Lekka kara za niewielkie wykroczenie, pięć stopni ciężkości - od dziesięciu do 50 razów. Sędzia może także określić narzędzie chłosty, w zależności od stopnia ciężkości przestępstwa.

Kara wykonywana jest zazwyczaj w miejscu publicznym.

Podczas chłosty poddany karze pozbawiony jest prawa do założenia zbroi, jednakże może mieć na sobie ubranie, o ile zezwolił na to sędzia. Jeśli delikwent krzyczy, ryzykuje zwiększenie liczby razów.

Wypalanie piętna

Celem tej kary jest publiczne i trwałe naznaczenie przestępcy za popełniony przez niego czyn.

Piętno wypalane jest w miejscu, które jest dobrze widoczne i trudne do ukrycia, jak na przykład czoło.

Ten rodzaj kary wymierzany jest zazwyczaj za przestępstwa, których skutki dotknęły wiele niewinnych ofiar lub obraziły opinię publiczną.

Nieobyczajne zachowanie może pociągnąć za sobą napiętnowanie sprawcy jako "degenerata".

Przymusowe przeobrażenie

Kara, która nie tylko upokarza skazanego, ale także powstrzymuje jego odbiegające od normy zachowanie.

Wybrana forma zależy od stopnia ciężkości przestępstwa, jak również miejsca popełnienia czynu. Większośc sędziów preferuje czteronożne lub pełzające zwierzęta.

Forma Robbita jest szczególnie poniżająca. W takich przypadkach skazani często błagają o łaskę przy wymierzaniu kary.

W wielu przypadkach istnieje konieczność ograniczenia swobody ruchu sprawcy. Sędziowie wybierają wtedy postać Amfisa, z zastrzeżeniem usunięcia przednich zębów skazanego.

Amputacja skrzydeł

Amputacja skrzydeł należy do starej tradycji sięgającej pierwszych dni istnienia wymiaru sądownictwa.

Jako że latanie w czasach przed kataklizmem było znacznie łatwiejsze, amputacje działały silnie odstraszająco w przypadku ciężkich przestępstw.

Wraz ze zwężaniem się warstwy eteru i ogólnym pogorszeniem się sprawności latania, odstraszające działanie tej kary straciło dziś na znaczeniu. Skrzydła są jednakże w dalszym ciągu symbolem statusu Daevy, a więc ich amputacja oznacza nie tylko okaleczenie, ale także lub przede wszystkim poniżenie.

2. Pozbawienie wolności

Praca przymusowa

Skazany może zostać umieszczony w zakładzie karnym i przez określony czas zmuszony do wykonywania pracy. Taka kara odpowiednia jest dla sprawców poważnych przestępstw, w przypadku których pozytywnie ocenia się szanse resocjalizacji.

W zależności od możliwości, sprawcy skazywani są na ciężkie prace fizyczne takie jak wydobywanie soli oraz kowalstwo.

W ramach kary określany jest wynik, jaki musi zostać uzyskany, na przykład 200 funtów soli czy też 60 sztabek stali.

Przymusowym robotom często towarzyszy chłosta.

Więzienie i wygnanie

Pozbawienie wolności ma na celu zminimalizowanie wpływu skazanego na społeczeństwo, poprzez uwięzienie go lub wygnanie.

W efekcie ten rodzaj kary wymierzany jest często przestępcom ideologicznym lub politycznym, szczególnie tym, którzy ignorują wolę władcy Shedim lub prowadzą działalność wywrotową.

W przypadku kary wygnania sędziowie wybierają miejsca szczególnie ubogie w eter, takie jak nieużytki, tundry czy też oddalone wyspy.

Drobniejsze przestępstwa tego rodzaju karane są zazwyczaj ograniczeniem swobody podróżowania przez skazanego. Teleporterom i Teleporterom Lotu przekazuje się dane osobowe skazanego, w związku z czym nie może on korzystać z tego rodzaju środków transportu.

Przymusowe powołanie do armii

Skazani, którzy powołani zostali przymusowo w ramach kary za popełnione wykroczenie, służą zazwyczaj w legionie, który stacjonuje w trudnych warunkach; zazwyczaj na niebezpiecznym obszarze granicznym lub we wrogim otoczeniu. Do tego mundury skazanych różnia sią od tych noszonych przez zwyczajnych legionistów.

Skazani często wolą zostać przymusowo powołani do armii, niż oddelegowani do ciężkich robót fizycznych. Wielu żałuje jednak swojego wyboru, już w momencie przybycia na miejsce.

Kara ta w praktyce nie jest już stosowana, ze względu na to, że prowadzić może do takich problemów jak dyskryminacja przy rozdziale zapasów, obniżone morale załogi oraz ryzyko buntu.

3. Kary szczególne

Kary grzywny

Kary pieniężne za przestępstwa finansowe są chyba najpopularniejszą formą kar szczególnych.

W przypadku klasycznego przekupstwa przyjmującemu łapówkę, jak równiez wręczającemu ją wymierza się karę pieniężną.

Generalnie kary w postaci robót przymusowych i kary pieniężne wymierzane są w sposób skojarzony. Przestępcy zostają skazani na uiszczenie kary w wysokości dziesięciokrotnej wysokości kwoty łapówki oraz na zadośćuczynienie poprzez ciężką pracę fizyczną.

Wszystkie środki uzyskane w wyniku kar pieniężnych przeznaczane są na cele charytatywne.

Deportacja z Pola Eteru

Nawet sędziom przy ogłaszaniu tej straszliwej kary przebiega po plecach zimny dreszcz.

Kara ta równa jest wyrokowi śmierci i wymierzana była za najcięższe przewinienia podczas Wojny Tysiącletniej; dziś nie stosuje się jej prawie wcale.

Wszystkie związane z tym świadectwa zostało uznane za dokumenty tajne i zostaną upublicznione dopiero po jednogłośnym wyrażeniu zgody przez wszystkich dotychczasowych i obecnie urzędujących Sędziów Cieni.

Ustawodawstwo Sądownictwa Cienia zakazuje wręcz nieuzasadnionego użycia określonych przypadków deportacji.