Hepsini himayeme almadan pozisyonumu terk edemem.

Efendim diğer bölgelerden birçok kaçağı kabul etti ve sözleşmeleri bittiğinde onlara bir parça toprak sözü verdi.

Bu sadece üzücü biçimde bitebilir ...

Onlar önceleri benim gibi geleceği için hayalleri ve umutları olan adamlardı. Krall onlardan bu geleceği acımasızca aldı ve şimdi bu ülkeye sonsuz kullukla bağlılar.

Bu sonu hak etmediler. Gücüm dahilinde olsa onlara huzur gönderirdim, ama onlar emirlerime artık uymuyorlar.

Onların bulacağı tek huzurun Eter Nehri olmasından korkuyorum. Onları oraya geri gönderirsen bana büyük bir iyilik yapmış olacaksın.

Kabul et Reddet

Karşılaştığın diğerleri gibi [plur][%dic:STR_DIC_M_UndeadfarmerLM_40_An] ve [plur][%dic:STR_DIC_M_UndeadfarmerLF_40_An] öldüklerini bilmiyorlar. Onların acılarını sonlandırmayı denersen kendilerini savunacaklar.

Bu merhameti gösterdiğin için teşekkürler, Deva.

Elimden gelenin en azı bu.

Lütfen merhamet göster. Merhamet hala Devaların zorunluluğu mu?

Merhamet hakkında karar vermek benim hakkım değil.

Eski arkadaşlarım umarım çok fazla acı çekmemiştir.

Onların hızlıca bir son bulmalarını sağlamaya çalıştım.

Onların adına teşekkür ederim. Canlılar yaşamın ve ölümün zenginliği arasında ne azap çektiğimizi asla bilemez.

Ölümsüz zanaat işçilerine barış sağla.

[%dic:STR_DIC_M_UndeadfarmerLM_40_An] ([%2]/6)

[%dic:STR_DIC_M_UndeadfarmerLF_40_An] ([%5]/4)

Sonucu [%dic:STR_DIC_N_UndeadManager_Kacias] ile paylaş.

Madeus zanaatkar mekanı tarafından yerleştirilen zanaatkarlar ölümsüzler ve hala çalışmak zorundalar. Çalışanlarla birlikte merhametli olan uşaklar için zorunlu çalışanları ve İd Nehri'ndeki köleleri özgür bırak.

Kacias sonsuza dek Yaşayan Ölü olarak çalışmak zorunda olan o zamanlardaki malikane çalışanlarının acılarını kalbinde taşıdı. Onları Eter Nehri'ne geri göndererek onlara merhamet gösterdin.

Yeni görev: [%questname] Etkin: [%questname]