Suç ve ceza: Cezalandırma olasılıkları
Mevcut Asmodiyer hukuk sistemi, Pandemonium'un en parlak döneminde oluşturuldu ve o zamandan bu yana çok az değişikliğe uğradı.
Hakimlerin belirli durumlarda özel cezalar verebilmelerine rağmen, verilen cezalar genellikle fiziksel cezalarla ve özgürlükten mahrumiyetle sınırlıdır.
"Fiziksel ceza" genellikle kırbaçlama, vücudu yakma, zorunlu dönüşüm ve kanatları kesme gibi sert fiziksel cezaları içermektedir.
"Özgürlükten mahrumiyet" ise zorla çalıştırma, hapis ve zorunlu askerlik dahil, özgürlüğün her türlü kısıtlanması anlamına gelir.
Özel cezalar ise, küçük kabahatler için para cezalarıyla, büyük suçlar için eter alanından uzaklaştırmaya kadar geniş bir yelpazadedir.
1. Fiziksel cezalar
Kırbaçlama
İftira, küfür ve hırsızlık için yaygındır.
Beş ağırlık seviyesindeki küçük kabahatler için 10 kırbaçtan 50 kırbaca kadar hafif bir ceza için. Hakim, suçun ağırlığına göre icra aletini belirleyebilir.
Ceza halka açık bir yerde gerçekleştirilir.
Kırbaçlama sırasında, suçlular zırh giyemezler ama hakim izin verirse giysilere izin verilebilmektedir. Eğer suçlu çığlık atarsa, kendini daha fazla kırbaçlanma riskine atar.
Vücudu yakma
Bu cezanın amacı, suçu işleyenlerin suçu için açıkça ve kalıcı olarak damgalanmasıdır.
Damgalar kolayca görülebilecek ve saklaması zor yerlere yapılacaktır; örneğin alna.
Bu ceza şekli, genellikle keyfi, birçok kurban barındıran ya da kamu bilincini yaralayan suçlara verilmektedir.
Kamu ahlakının çiğnenmesi, faillerin vücuduna "Yozlaşmış" kelimesinin yakılması ile sonuçlanabilir.
Zorunlu dönüşüm
Hem suçluyu aşağılayan hem de olağan dışı davranışları kontrol altında tutmaya yarayan bir cezadır.
Seçilen form ağırlıklı olarak, suça, suçun ağırlığına ve işlendiği yere bağlıdır. Birçok hakim dört ayaklılara hayvanları ya da sürüngenleri tercih eder.
Bir Ribbit formu özellikle aşağılayıcıdır. Böyle durumlarda, suçlular genellikle ceza verilirken merhamet dilerler.
Nadir durumlarda ise, suçlunun hareket özgürlüğünün de kısıtlanması gerekir. Bu durumlarda, hakimler bir amfi şeklini seçerler ve tabii ki daha önce suçlunun dişlerini söktürürler.
Kanatları kesme
Kanatların kesilmesi, cezalandırmanın ilk günlerinden gelen eski bir adettir.
Uçmak, Felaket öncesinde çok daha kolay olduğundan, kanatları kesmek ciddi suçlarda oldukça caydırıcı bir etkiye sahipti.
Eterin incelmesiyle ve uçuş yeteneklerinin genel olarak kötüleşmesiyle, bugünlerde bu cezanın caydırıcı etkisi oldukça azaldı. Buna rağmen kanatlar hala Devaların bir statü sembolü olmaya devam ediyor, bu nedenle kanatların kesilmesi, sadece bir deformasyon değil, daha önemlisi bir aşağılama olmaktadır.
2. Özgürlükten mahrumiyet
Zorla çalıştırma
Bir hükümlü, bir hapse atılabilir ve belirli bir süre çalışmaya zorlanabilir. Böyle bir ceza, ciddi suçlar işlemiş ama başarılı bir rehabilitasyon süreci geçirebilecek hükümlülere uygundur.
Uygun olduğu durumlarda hükümlüler, tuz elde etme ya da demircilik işleri gibi kişisel efor gerektiren zor işlere de zorlanabilirler.
Cezalar genellikle belirli bir sonuca bağlanır, örneğin 200 kilo tuz ya da 60 çelik külçe gibi.
Zorla çalıştırma genellikle kırbaçlama ile birlikte uygulanır.
Hapse atma ve sürgün
Özgürlükten mahrumiyet, suçluyu hapse atarak ya da onu sürgüne göndererek, toplum üzerindeki etkisinin minimize edilmesini amaçlamaktadır.
Sonuç olarak bu tip cezalar, genellikle ideolojik ya da politik suçlara uygulanır, özellikle Şedim Efendilerinin isteklerini yerine getirmeyenlere ya da sosyal değişiklik isteyenlere uygulanır.
Hakimler, sürgün yeri olarak, genellikle işlenmemiş araziler, tundralar ya da uzaktaki adalar gibi eterin az bulunduğu yerleri seçerler.
Bu tipteki küçük kabahatler ise, normal olarak suçluya seyahat kısıtlaması koyarak cezalandırılırlar. Işınlayıcılara ya da hava taşımacılığı yapan araçlara, suçlunun adı verilecektir, böylelikle suçlunun bu çeşit araçları kullanmasının önüne geçilecektir.
Zorunlu askerlik
Bir suçtan dolayı ceza almış hükümlüler, ceza olarak, genellikle tehlikeli sınır bölgeleri ya da düşman toprakları olan istenmeyen bir bölgede bulunan bir lejyonda genel işleri yaparak hizmete zorlanırlar. Normal lejyonerlerden farklı üniforma işaretlerine sahip olacaklardır.
Suçlular bedensel olarak zor işlerden kaçınmak için sıklıkla iki ayak üzerinde yapılacak işleri tercih ederler. Buna rağmen birçoğu, ceza yerlerine geldiklerinde seçimlerinden üzüntü duyarlar.
Bu ceza tipi, ikmal malzemelerinde ayrımcılık, düşük birlik morali ve isyan çıkabilme riski gibi problemlerden dolayı artık pek kullanılmamaktadır.
3. Özel cezalar
Para cezası
Mali suçlar için en yaygın olarak kullanılan cezalandırma tipi, para cezalarıdır.
Normal bir rüşvet olayında, hem rüşvet alan hem de rüşvet veren cezalandırılır.
Genel olarak, zorla çalıştırma ve para cezaları birlikte uygulanır. Suçlular rüşvetin on katını ceza olarak öderler ve telafi amacıyla zorlu fiziksel işler yaparlar.
Tüm alınan para cezaları, fakirlerin iyiliği için kullanılır.
Eter alanından uzaklaştırma
Hakimlerin bile bu korkunç cezanın adını andıklarında, tüyleri diken diken olur.
Bu ceza bir ölüm cezası ile eşdeğerdir ve Yüzyıl Savaşı sırasında en kötü suçlar için oluşturulmuştur; bugün sıklıkla kullanılmamaktadır.
İlgili tüm kayıtlar gizli olarak sınıflandırılmaktadır ve sadece daha önceki ve şimdiki hükümdarlığın gölge yargıçlarının oybirliği ile serbest bırakılır.
Gölgelerin Mahkemesi'nin kuralları, uzaklaştırma cezasının belirli durumlarının ifade edilmesini bile yasaklamaktadır.