Hoş geldin.

Ariel seni korusun!

Baya sıcak, değil mi? Eskiden farklıydı.

Ben burada büyüdüm. 70 yıl önce Devalığa yükseldim ve Ariel'in çağrısını takip ettim.

Ama olaylar değişti. Eter azaldı, ülke çölleşti. Buraya, yardım edebileceğimi düşündüğüm için geldim.

Ama etersiz ne yapabilirim ki. Gençler artık burada durmuyor. Yaşlılar nereye gideceklerini bilmiyor ama her türlü yardımı da reddediyorlar. Ben artık ne yapacağımı bilmiyorum.

Çok uzun süre uzak kaldım.

Neden böyle söylüyorsun? Işığa güven.

Karşıda Hannet'i görebiliyor musun? Ve korkunç öksürüğüyle, Magarites'i? Köyü terk ettiğimde onlar çocuktu. Dellome ve ben birlikte büyüdük.

Ben hala gençlikle kutsanmışım ama onlar son günlerini yaşıyorlar.

Benm için önemli olan her şeyin yok olduğunu izlemekten nefret ediyorum. Bu yüzden Devalar çok seyahat ediyor herhalde - Empriyen Efendileri'ne hizmet edebilmenin bedeli bu sanırım. Bu yüksek bir bedel.

Sadakat ve silahlar.