Arieluma!

Hoş geldin.

Günün birinde köy muhafızlığına geleceğimi asla düşünmezdim. Ben o kadar yetenekli bir kılıç dövüşçüsüydüm ki. Deva olmalıydım! Anneöle babam hep gelecekte Deva olacak oğullarıyla hava atıyordu. Ama görüldüğü gibi kaderinden kaçamıyorsun.

Bazen milletin bana nasıl baktığını hissediyorum ve bu acı veriyor. Ne düşündüklerini çok iyi biliyorum.

Annem ve babam benimle o kadar hava attığını için mi? Bu yüzden mi yükselemedim? Onları gerçekte suçlayamam, öyle değil mi? Onlar artık hayatta değil. Onlar öldü ve hayal kırıklığına uğramışlardı. Ah, keşke kanatlarım olsaydı!

Arieluma! Üzülme.