Kutsal Sanktum'da akrabalarımla karşılaşmak kalbimi ısıtıyor.
Ah, ben tüm Devalar'a "akraba" derim. Bu alışkanlıklarımdan biridir.
Umarım seni kırmamışımdır.
Birilerini kardeşlerim olarak kabul ettiğimde kendimi onların yerine koymak daha kolay oluyor. Bu bir şiiri okumayı daha şahsi ... ve daha samimi kılıyor.
Üzgünüm ama durduk yere şiir okuyamam. Ben sanatçıyım, aşçı değil.
Mikero gibi biri, beş dakikada bir çiçeklerle ve güzel ifadelerle dolup taşan şiirler okur ama işimi ciddiye alıyorum.
Şiirler kalpten gelmeli, yoksa anlamsız olurlar. İlham perisinin bana gelmesi için yalnız kalmaya ve barışa ihtiyacım var. Ben yalnız yazmayı yeğliyorum, gece tüm şehir uyurken.